Skurcz auksotoniczny – najbardziej „popularny” skurcz

Tkanka mięśniowa jest najbardziej „popularną” strukturą ludzkiego organizmu. Mięśnie stanowią od 35% do nawet 50% masy ciała dorosłego człowieka. Pełnią one przede wszystkim funkcje lokomocyjną – umożliwiają organizmowi przemieszczanie się. Ponadto biorą one również udział w utrzymaniu wyprostowanej sylwetki ciała. Poza funkcją lokomocyjną tkanka mięśniowa bierze także udział w utrzymaniu prawidłowej temperatury ciała – pełni funkcję termoregulacyjną. Warto również podkreślić to, że mięśnie chronią narządy wewnętrzne (między innymi wątrobę) przez urazami mechanicznymi. Jedną z ważniejszych, niestety bardzo często pomijaną funkcją mięśni jest regulowanie przez nie przepływu płynów ustrojowych – przede wszystkim krwi.

Skurcz auksotoniczny

Skurcz auksotoniczny, to skurcz, w którym występują cechy zarówno skurczu izotonicznego, jak i izometrycznego. Innymi słowy, są to wszystkie skurcze mięśni, w których dochodzi do zmiany zarówno długości, jak i napięciamięśnia. Do tego rodzaju skurczów zalicza się między innymi skurcze koncentryczne oraz ekscentryczne. Skurcz koncentryczny charakteryzuje się zwiększonym napięciem mięśnia oraz jego skracaniem – siła generowana przez mięsień jest większa niż obciążenie, które musi pokonać, na przykład hantle. Ruch, w którym dominują skurcze koncentryczne nazywa się fazą pozytywną. Natomiast skurcz ekscentryczny poza zwiększonym napięciem mięśnia, charakteryzuje się również jego wydłużaniem. Wynika to z tego, iż zastosowane obciążenie zewnętrzne, na przykład wspomniana wyżej hantla, jest większe niż siła, którą jest w stanie wygenerować dany mięsień. W efekcie dochodzi do rozciągania napiętego mięśnia. Część ćwiczenia (ruchu), w której występują przede wszystkim skurcze ekscentryczne nazywa się fazą negatywną.

Skurcz izotoniczny

Do skurczów izotonicznych zalicza się wszystkie skurcze, w których dochodzi do zmiany długości mięśnia (jego skrócenia lub wydłużenia), przy jednoczesnym zachowaniu jego stałego napięcia. Przykładem tego rodzaju skurczu jest na przykład zgięcie ręki w stawie łokciowym.

Skurcz izometryczyny

Do skurczy izometrycznych zalicza się wszystkie skurcze mięśni, w których dochodzi do zmiany (zwiększenia) napięcia mięśnia, ale bez jednoczesnej zmiany jego długości. Doskonałym przykładami ilustrującymi ten rodzaj skurczu mięśniowego jest między innymi próba podniesienia zbyt ciężkiej sztangi, przepchnięcia ściany, a nawet zwykłe stanie.

Dlaczego mięśnie się kurczą?

Wiemy już, jakie rodzaje skurczów mięśniowych występują w ludzkim organizmie. Warto jednak odpowiedzieć sobie na pytanie, co sprawia, że mięśnie mogą się kurczyć? Kurczliwość jest cechą charakterystyczną mięśni, która wynika z ich budowy. Mięśnie zbudowane są z niewielkich (ich średnica nie przekracza 1mm) włókien kurczliwych nazywanych miofibrylami. Na miofibryle składają się zbudowane z kurczliwego białka (aktomiozyny) jeszcze cieńsze miofilamenty. Aktomioznyna zbudowana jest z dwóch białek – cieńszej aktyny oraz grubszej miozyny. Oba układy ułożone są naprzemiennie względem siebie – łańcuchy miozyny znajdują się pomiędzy łańcuchami aktyny. Podczas skurczu aktyna wsuwa się pomiędzy miozynę, co prowadzi do skrócenia się mięśnia. Z kolei w czasie rozkurczu mięśnia występują sytuacja odwrotna – aktyna wysuwa się spomiędzy miozyny.

Plany treningowe ze wsparciem trenera: Wypróbuj