Moc z aminokwasów

Mogłoby się wydawać, że o wspomaganiu treningów suplementami aminokwasowymi napisano już wszystko. Nic bardziej mylnego. Mimo znacznego postępu w dziedzinie suplementacji, nadal nie wiadomo jaki wpływ na ludzki organizm poddany wysiłkowi fizycznemu wywierają niektóre aminokwasy. Wciąż prowadzone są liczne badania mające na celu określenie optymalnych dawek poszczególnych aminokwasów oraz form w jakich należy je przyjmować. Pomimo powstania wielu nowych suplementów, odżywki białkowe i aminokwasowe wciąż stanowią podstawowe uzupełnienie procesu treningowego. Podział aminokwasów Aminokwasy można podzieli stosując wiele różnych kryteriów. Bazują one na właściwościach fizycznych i chemicznych aminokwasów oraz roli jaką pełnią w procesach biochemicznych. Możemy wyróżnić następujące rodzaje aminokwasów: - obojętne - kwasowe - zasadowe - aromatyczne - o rozgałęzionych łańcuchach węglowych - z układem heterocyklicznym Ponadto opierając się na położeniu grupy aminowej przy pierwszym atomie węgla od grupy karboksylowej (COOH), możemy wyróżnić dwa ustawienia zwane izomerami optycznymi D oraz L. Równie istotny, szczególnie w kwestii prawidłowej suplementacji, jest podział na aminokwasy syntetyzowane przez ludzki organizm, tak zwane endogenne oraz nie produkowane przez ciało człowieka aminokwasy egzogenne.

• Do aminokwasów endogennych zalicza się: - glicynę - alaninę - kwas asparaginowy - kwas glutaminowy - argininę - prolinę - histydynę
• Natomiast do aminokwasów egzogennych należy: - walina - leucyna - izoleucyna - lizyna - metionina - treonina - fenyloalanina - tryptofan
• Aminokwasy kontra zmęczenie ośrodkowe Zmęczenie ośrodkowe jest to wyczerpanie, do którego dochodzi w trakcie intensywnego wysiłku fizycznego w obrębie mózgu. Jest to sytuacja bardzo niekorzystna, gdyż czasami zachodzi sytuacja, w której wysiłek fizyczny jest przerywany nie ze względu na zmęczenie mięśni, a właśnie mózgu. Do tej pory słabo zbadano mechanizmy powodujące zmęczenie ośrodkowe. Możemy do nich zaliczyć między innymi: - hipoglikemię - zwiększone stężenie amoniaku - zmiany stężeń neuroprzekaźników ośrodkowych - impulsacje z nerwów czuciowych pracujących mięśni Podstawowym neuroprzekaźnikiem odpowiedzialnym za zmęczenie ośrodkowe jest serotonina. Z kolei jej stężenie zależy przede wszystkim od podaży substratu, którym jest aminokwas – tryptofan. Związkiem hamującym transport tryptofanu są aminokwasy o rozgałęzionych łańcuchach (BCAA). W czasie intensywnego wysiłku fizycznego pracujące mięśnie zużywają aminokwasy rozgałęzione, przez co dochodzi do spadku stężenia BCAA we krwi. W wyniku opisanych zjawisk znacznie zwiększa się współczynnik tryptofanu względem BCAA, a co za tym idzie również serotoniny w mózgu. Prowadzi to do rozwoju zmęczenia ośrodkowego cechującego się między innymi: zmniejszeniem zdolności do wykonywania wysiłku fizycznego, zaburzeniem koncentracji i sprawności psychomotorycznej oraz zwiększonym odczuciem ciężkości wykonywanej pracy. W celu zapobiegania powstawania zmęczenia ośrodkowego stosowano różnego rodzaju aminokwasy. Możemy wśród nich wyróżnić:
• Tryptofan – jego stosowanie miało podnieś poziom serotoniny, która z kolei miała działać przeciwbólowo, co pozwoliłoby na dłuższe wykonywanie intensywnego wysiłku fizycznego. Jednak ze względu na powikłania zdrowotne występujące po zażyciu preparatów zawierających tryptofan zrezygnowano z jego stosowania.
• Aminokwasy rozgałęzione (BCAA) – badania udowodniły, iż stosowanie BCAA nie wpływa na wydolność organizmu, ale za to łagodzi skutki zmęczenia ośrodkowego podczas wykonywania intensywnego wysiłku fizycznego. Jednak w procesie utleniania aminokwasów rozgałęzionych przez pracujące mięśnie, następuje wzmożone wytwarzanie amoniaku, który w sposób bezpośredni zwiększa zmęczenie ośrodkowe. Stosowanie preparatu obniżającego stężenie amoniaku we krwi – glutaminy jest niebezpieczne ze względu na negatyw oddziaływanie tego aminokwasu na mitochondria komórek mózgowych – astrocyty.
• Aminokwasy a testosteron W celu zwiększenia sekrecji testosteronu oraz insuliny do krwi stosuje się między innymi takie Aminokwasy kontra długotrwały wysiłek fizyczny Stosowanie magnezowych oraz potasowych soli kwasu asparaginowego może zwiększać zdolność organizmu do wykonywania długotrwałego wysiłku fizycznego. Działanie tego aminokwasu przejawia się w znacznej poprawie wykorzystania przez organizm jako substratów energetycznych wolnych kwasów tłuszczowych. Ponadto sole kwasu asparaginowego w dużym stopniu optymalizują usuwanie amoniaku wytwarzanego przez pracujące mięśnie. Również te metody nie zostały jeszcze potwierdzone naukowo. Suplementacja z umiarem Stosowanie suplementacji białkowej oraz wybranych aminokwasów jest w miarę bezpieczne. Mimo, że odżywki białkowe oraz aminokwasowe są znane od lat, nadal kryje się w nich znaczny potencjał przejawiający się zwiększeniem zdolności wysiłkowych człowieka. Jednak niezwykle istotne jest to, aby pamiętać, że każda substancja, która w normalnych dawkach wspomaga funkcjonowanie organizmu, stosowana w nadmiarze może być toksyczna. Stąd też w korzystaniu z tego rodzaju suplementacji bardzo ważne jest zachowanie zdrowego rozsądku.