Zlikwiduj trudności z chodzeniem po wypadku

Ciężkie urazy, szczególnie te związane ze skomplikowanymi i rozległymi obrażeniami ciała, cechują się długim okresem rekonwalescencji. Organizm ludzki potrzebuje dużo czasu na pełną regenerację ubytków po poważnych kontuzjach. Zazwyczaj okres dochodzenia do pełni sił związany jest z obowiązkiem i przymusem leżenia w łóżku, co z jednej strony pozwala na wykorzystanie funkcji naprawczych ciała, z drugiej jednak wpływa niekorzystnie na strukturę mięśniową. Mięśnie nieużywane słabną i wiotczeją. Efekt - problemy z prostymi, codziennymi czynnościami, do których zalicza się zwykłe chodzenie, czy utrzymywanie pozycji w pionie. Dlatego okres uzdrawiania uszkodzeń powinien zawsze być powiązany z ingerencją bodźcową w stosunku do mięśni. Innymi słowy, rehabilitacja musi łączyć się z ćwiczeniami, które wzmocnią to, co zostało mimo woli osłabione. Najuciążliwszym skutkiem urazów jest brak możliwości poruszania się w dwunożnej pozycji. Amobilność w postawie pionowej to nic innego jak brak samodzielności - w skrócie – zależność od innych w części lub w całości. Każda potrzeba czy zachcianka pociąga za sobą dyskomfort zarówno dla osoby kontuzjowanej, jak i opiekunów. Logiczne postępowanie w końcowej fazie powrotu do zdrowia jest proste - należy małymi krokami wpływać na jakość swojego pancerza mięśniowego, szczególnie tego odpowiedzialnego za chodzenie na dwóch dolnych kończynach. W większości mięśnie odpowiedzialne za poruszanie się i pozycje pionową pokrywają się. Poniżej lista mięśni, które związane są z tematem artykułu. Mięśnie utrzymujące postawę ciała (nazwy pospolite):

• Kaptury
• Lędźwie
• Pośladki
• Uda
• Goleń
• Brzuch

Mięśnie najbardziej zaangażowane w chodzeniu:

• Mięśnie stabilizujące tułów: mięsień czworoboczny lędźwi i mięśnie brzucha
• Mięsień pośladkowy średni
• Mięsień przywodziciel wielki
• Mięsień piszczelowy
• Mięsień strzałkowy
• Mięsień dwugłowy i czworogłowy uda.
• Grupa tylna mięśni goleni: podeszwowy, brzuchaty, płaszczkowaty

Zestaw ćwiczeń łączący ćwiczenia na postawę ciała i ergonomiczne chodzenie. Mięsień prostownik grzbietu: - połóż się na brzuchu, ręce ułóż na pośladkach. Na 10 sekund podnieś głowę i barki do góry. Wykonaj 4 razy. Mięsień czworogłowy uda: - połóż się na plecach, podnieś lewą nogę na wysokość 45 stopni. 20 razy zginaj i prostuj nogę w tempie wolnym, po czym zamień nogę, wykonaj 3 razy na każdą nogę. Mięsień dwugłowy: - połóż się na brzuchu, ręce wzdłuż tułowia. Zginaj powoli staw kolanowy nogi lewej (20 razy), po czym zamień nogę, wykonaj 3 razy na każdą nogę. Mięśnie pośladkowe: - połóż się na brzuchu, napinaj (spięcie) i rozluźniaj pośladki przez 40 sekund - 8 sekund napięcia, 2 sekund rozluźnienia, wykonaj 3 razy po 40 sekund. Mięśnie trójgłowy łydki: - połóż się na plecach, oprzyj stopy o ścianę – przez 10 sekund naciskaj palcami o ścianę, wykonaj 5 razy. Mięsień piszczelowy: - połóż się na brzuchu, stopu ustaw tak, by grzbietem dotykały łózka – przez 10 sekund naciskaj palcami o łózko, wykonaj 5 razy. Wysiłek fizyczny po skomplikowanych urazach powinien w końcowym okresie rekonwalescencji stopniowo przenikać do dnia codziennego. Taka aktywność nie ma mieć nic wspólnego z intensywnością i czasochłonnością. Najważniejsza reguła, która musi być przestrzegana, to systematyczność. Początkowo wystarczy raz lub dwa razy w tygodniu po 5 - 10 minut. Z czasem można dodać więcej treningów, a jeden trening czasowo wydłużyć. Regularność w stosowaniu ćwiczeń na pewno przyspieszy powrót umiejętności bezwysiłkowego trzymania ciała pozycji pionowej i umiejętność ergonomicznego chodzenia. Powrót do zdrowia jest zawsze efektywniejszy ze wzmocnionym układem mięśniowym.