Mięśnie – waga superciężka

Jedną z najważniejszych przyczyn powstawania otyłości jest całkowity brak lub niedostateczna aktywność fizyczna. Wynika to poniekąd z mechanizacji i automatyzacji wielu prac, które do tej pory były wykonywane przede wszystkim za pomocą ludzkich mięśni. W efekcie wysiłek fizyczny wykonywany w ciągu dnia przez człowieka został ograniczony do minimum. Dla ludzkiego organizmu, którego przetrwanie jeszcze kilkanaście tysięcy lat temu zależało od pokarmu zdobytego w wyniku polowania, znalezionego w lesie lub wyhodowanego przy pomocy prymitywnych narzędzi, jest to nienaturalne. Stąd też z roku na rok zwiększa się liczba osób otyłych i z nadwagą, a także odsetek populacji cierpiący na liczne choroby będące następstwem niedostatecznej aktywności fizycznej.

Nieużywany organ zanika

Powyższa maksyma jak najbardziej znajduje swoje odzwierciedlenie w rzeczywistości. Doskonałym przykładem są mięśnie – brak systematycznej aktywności fizycznej objawia się przede wszystkim spadkiem masy mięśniowej. Z czego wynika takie „zachowanie” ustroju? Otóż ludzki organizm nie lubi się męczyć. Stąd też stara się ograniczyć do minimum ilość energii, której zużycie nie przynosi mu wymiernych korzyści. Należy pamiętać, że każda komórka ciała, nawet w spoczynku, wymaga do swojego prawidłowego funkcjonowania dostarczenia energii. Wyjątkiem nie jest tkanka mięśniowa, której kilogram w spoczynku zużywa w ciągu dnia około 12 kcal. To sporo biorąc pod uwagę, że mięśnie znajdujące się w spoczynku nie przynoszą organizmowi żadnych korzyści. Stąd też, jeśli nie ćwiczymy systematycznie (nasze mięśnie nie wykonują pracy), to ich utrzymanie staje się dla organizmu nieekonomiczne.

„Rekonwalescencja” mięśni

U osób, u których przerwa w systematycznym wykonywaniu ćwiczeń fizycznych była bardzo długa, każdy rodzaj aktywności fizycznej, czy będą to ćwiczenia cardio, czy też ćwiczenia siłowe, będzie prowadził do odbudowy tkanki mięśniowej do stanu fizjologicznego. Jednakże należy pamiętać, że za przyrost mięśni „ponad normę” odpowiadają tylko odpowiednio dobrane ćwiczenia siłowe.

Mięśnie kontra tłuszcze

Litr tkanki mięśniowej waży około 1,06 kilograma. Z kolei litr tkanki tłuszczowej waży w przybliżeniu mniej więcej 0,9 kilograma. Różnica w masie jednego litra tkanki tłuszczowej i tkanki mięśniowej wynosi więc 160 gram. Wynika z tego, iż mięśnie są o około 18% gęstsze od tłuszczów. Należy również zaznaczyć, iż w mięśniach odkładany jest glikogen mięśniowy – jedna z substancji, z której powstaje ATP (energia). Systematyczne wykonywanie ćwiczeń siłowych przyczynia się do zwiększenia ilości glikogenu zmagazynowanego w mięśniach. By w mięśniu został odłożony 1 gram glikogenu mięśniowego niezbędne są 3 gramy wody. Na podstawie przeprowadzonych badań zaobserwowano, iż w ciele dorosłego mężczyzny o masie ciała wynoszącej 70 kilogramów, w wyniku intensywnych ćwiczeń siłowych, a także diety bogatej w węglowodany może dojść do zwiększenia ilości glikogenu mięśniowego z 450 gram do nawet 900 gram.

Jak efektywnie kontrolować proces treningowy?

W oparciu o powyższe informacje wiemy już, że pomiar masy ciała oraz współczynnika BMI nie stanowi wymiernej metody weryfikacji efektywności procesu treningowego. Stąd też sprawą otwartą pozostaje metoda kontroli, którą należy stosować, by sprawdzić, czy wykonywane treningi oraz przestrzegana dieta przynoszą oczekiwane rezultaty. Taką metodą jest między innymi systematyczny pomiar obwodów poszczególnych części ciała.

Plany treningowe ze wsparciem trenera: Wypróbuj