Miejsce mezocyklu w treningu

Współczesny sport dalece odbiega od tego, jak wyglądał on jeszcze kilkanaście – kilkadziesiąt lat temu. Jeszcze większe różnice można odnotować między rekreacyjnym uprawianiem aktywności fizycznej, a sportem profesjonalnym. We współczesnym sporcie nie ma miejsca na dowolność i przypadkowość. Wszystko, począwszy od czasu trwania treningów, przez odnowę biologiczną, po spożywane przez zawodnika posiłki jest z góry zaplanowane. Nad tym, jak będą wyglądały treningi w przyszłym sezonie pracuje się zazwyczaj po zakończeniu aktualnego, niekiedy nawet rok przed ich fizyczną realizacją. Zdarzają się również trenerzy, którzy szczegółowo planują treningi dla swoich zawodników nawet na kilka lat do przodu.

Periodyzacja – podstawa treningu sportowego

Ludzki organizm nie jest maszyną, którą można zaprogramować tak, by cały czas utrzymywała swoje parametry. Właśnie z tego względu niemożliwe jest być cały czas „w formie”. Każda systematycznie trenująca osoba wie, że trenowanie wiąże się z ciągłym wahaniem „formy” – jej spadkami i wzrostami. W oparciu o powyższe, wynikające z biologii i fizjologii człowieka zależności, proces treningowy uległ tak zwanej periodyzacji – został ujęty w konkretną strukturę czasową.

Cykliczność, czyli od ogółu do szczegółu

Cykliczność procesu treningowego przejawia się w jego podziale na 3 różne rodzaje cykli:

1. Cykle długie (makrocykle) – wieloletnie (nazywane również policyklami), roczne, półroczne; w ich skład wchodzi od kilku do kilkunastu mezocykli.
2. Cykle średnie (mezocykle) – zbudowane z określonej ilości mikrocykli.
3. Cykle krótkie (mikrocykle) – w ich skład wchodzi co najmniej kilka jednostek treningowych.

Wspomniane wyżej jednostki treningowe, będące de facto konkretnymi treningami, stanowią podstawowe (najmniejsze) ogniwo planu treningowego.

Mezocykle

Mezocykle stanowią średnie cykle czasowej struktury treningu. Wszystkie mezocykle wchodzące w skład planu treningowego na dany sezon tworzą makrocykl (w tym wypadku roczny) – cykl długi procesu treningowego. Najważniejszym zadaniem mezocykli jest utrzymanie jak najwyższego poziomu rozwoju stopnia wytrenowania. Ponadto, powinny one zapobiegać powstawaniu zjawiska tak zwanego przetrenowania.

Budowa mezocykli

Mezocykle zbudowane są z mikrocykli – cykli krótkich czasowej struktury treningu. Najkrótszy mezocykl może się składać z zaledwie dwóch mikrocykli. Jednakże zazwyczaj, w skład mezocyklu wchodzi od 2 do 6 mikrocykli. Przyjmuje się, że mezocykl powinien trwać około miesiąca. Warto jednak zaznaczyć, iż długość poszczególnych mezocykli uwarunkowana jest celami szczegółowymi, które realizują, a także ich miejscem w makrocyklu.

Rodzaje mezocykli

Poszczególne mezocykle różnią się między sobą przede wszystkim realizowanymi przez siebie celami szczegółowymi. Rozbieżności między nimi wynikają w głównej mierze z różnic w ich budowie, która z kolei uzależniona jest między innymi od: stopnia wytrenowania i wieku zawodnika, miejsca mezocyklu w makrocyklu, stopnia zmęczenia zawodnika, a także zaplecza sprzętowego (aparatury do odnowy biologicznej, urządzeń pomiarowych). W oparciu o powyższe zmienne wyróżniamy następujące rodzaje mezocykli:

• mezocykle startowe,
• mezocykle podstawowe,
• mezocykle przedstartowe,
• mezocykle wprowadzające,
• mezocykle kontrolno-przygotowawcze,
• mezocykle odbudowująco-podtrzymujące,
• mezocykle odbudowująco-przygotowawcze.

Plany treningowe ze wsparciem trenera: Wypróbuj