Endomorfik – budowa ciała, cechy i dieta

Budowa ciała endomorfika

Endmorfik charakteryzuje się szerokimi biodrami i wąskimi barkami, wobec czego celem diety i ćwiczeń jest maksymalne zbliżenie proporcji sylwetki do kształtu charakterystycznego dla mezomorfika poprzez rozbudowanie ramion i redukcję tkanki tłuszczowej z okolicy bioder. Ze względu na niski metabolizm endomorfik ma duża tendencję do odkładania się tkanki tłuszczowej, przez co budowa ciała często określana jest mianem przysadzistej. Ponadto ciało endomorfika ma zwiększoną skłonność do retencji nadmiaru wody, co powoduje dodatkowy wzrost masy ciała. Choć wyjściowo ilość mięśni jest niewielka, to tendencja do budowania masy mięśniowej jest określana, jako przeciętna, dlatego tak ważna jest świadomość swojego zapotrzebowania kalorycznego i przestrzegania właściwej diety.

Endomorfik - zapotrzebowanie kaloryczne

Niski metabolizm powoduje niewielkie zapotrzebowanie kaloryczne, a nadmiar dostarczanych kalorii natychmiast odkładany jest w postaci tkanki tłuszczowej. Endomorficy często w akcie desperacji zaczynają stosować się do destrukcyjnych głodówek, które choć początkowo przynoszą dobre rezultaty, to na dłuższą metę skutkują pojawieniem się dodatkowych kilogramów znanych powszechnie, jako efekt jo-jo. Co gorsza dodatkowo spowalniają metabolizm, a to stwarza sytuację błędnego koła. Wzrasta potencjał magazynowania energii, który u endomorfika i tak jest już bardzo wysoki.

Dieta dla endomorfika

Ze względu na ryzyko wystąpienia chorób cywilizacyjnych, dieta u endomorfika z nadwagą jest jednym z najważniejszych ogniw koniecznych by osiągnąć wymarzoną sylwetkę. Łatwo zauważyć, że spełnia ona podstawowe założenia diety odchudzającej. Dieta powinna być bogata w chude białko pochodzące z drobiu (kurczak, indyk) czy ryb takich jak pstrąg czy tuńczyk. Należy przy tym ograniczyć spożycie białek pochodzenia białek roślinnych takich jak te znajdujące się w soi. Wynika to ze znajdowania się w ziarnach soi fitoestrogenów zbliżonych znacznie do estrogenów ludzkich. Chociaż nie są one zbudowane identycznie, to ich budowa jest na tyle zbliżona, że może doprowadzić do zahamowania produkcji hormonów przez tarczycę. W efekcie obniżony zostanie metabolizm, co wpłynie na zwiększenie rezerw tkanki tłuszczowej.
Dieta endomorfika powinna zawierać możliwie niską zawartość węglowodanów, spośród których największy udział powinny mieć węglowodany złożone pozwalające na dłużej utrzymać uczucie sytości. Równocześnie obniżona ilość węglowodanów zmusza organizm do korzystania z tłuszczy zgromadzonych w rezerwach w tkance tłuszczowej, co wpływa na jej redukcję i przywrócenie proporcji bioder do barków. Spożycie cukrów prostych powinno być możliwie niskie. Węglowodany powinny pokrywać dzienne zapotrzebowanie na energię w 25%. 35% spożytych kalorii powinno pochodzić z białek, natomiast 50% powinny stanowić tłuszcze. Warto przy tym zauważyć, że chociaż z proporcji wynika, że dieta endomorfika jest dietą bogatą w tłuszcze, to powinny być to głównie tłuszcze nienasycone, roślinne lub pochodzące z ryb morskich. Węglowodany złożone i produkty typowo skrobiowe powinny być spożywane głównie na śniadanie, kty istnieje duże prawdopodobieństwo, że spożyte węglowodany zostaną natychmiast zużyte na potrzeby organizmu..Podobnie jak ektomorfik, endomorfik powinien spożywać od 5 do 7 posiłków, ale w odróżnieniu do ektomorfika porcje powinny być one niewielkie, aby możliwie przyspieszyć metabolizm.

Endomorfik - trening

Endomorfik charakteryzuje się tendencją do zyskiwania wagi. Niestety tkanka, która wówczas przybywa w większości nie jest czystą masą mięśniową, a tkanką tłuszczową. Aby utrzymać poziom tłuszczu na możliwie niskim poziomie należy włączyć dużą ilość cardio. Naturalnie bardzo ważny jest trening siłowy, ale ze względu na skłonność do tycia istotne jest, aby cardio stanowiło elementarną część treningu niezależnie od tego czy endomorfik znajduje się na etapie redukcji, czy stara się o przyrost tkanki mięśniowej w celu zrównoważenia sylwetki. Endomorfik, który chce schudnąć powinien koncentrować się na treningu cardio trwającym ponad pół godziny, co umożliwi mu spalenie większej ilości kalorii. W efekcie wytworzy on większy deficyt kaloryczny co przełoży się na spadek masy ciała z naciskiem na tkankę tłuszczową.