Najważniejszy hormon kulturysty

Zanim jednak przejdziemy do omawiania poszczególnych hormonów należy podkreślić, że zdecydowana większość procesów zachodzących w ludzkim organizmie jest zależna od kilku hormonów, a nie tylko od jednego. Oczywiście nie oznacza to, że wszystkie hormony nie są potrzebne. Wręcz przeciwnie, niedobór lub nadmierne wydzielanie zaledwie jednego hormonu może doprowadzi do poważnych zaburzeń w funkcjonowaniu ludzkiego organizmu.

Jest to główny hormon wywarzany w jądrach. Powstaje z cholesterolu i androstendionu wytwarzanego w nadnerczach. Podobnie jak inne hormony steroidowe testosteron nie jest nigdzie magazynowany. Za wydzielanie testosteronu odpowiada hormon luteinizujący (LH). Co ciekawe, zaledwie 2 procent testosteronu krąży we krwi w postaci wolnej. Pozostały część wiąże się z białkami (65 procent z globuliną wiążącą steroidy płciowe, 33 procent z albuminą). W tkankach testosteron podlega metabolizmowi do dihydrotestosteronu. Testosteron odpowiada między innymi za:

• zarastanie nasad kostnych,
• występowanie popędu płciowego,
• przyśpieszenie wzrostu organizmu,
• wzrost mięśni szkieletowych (działanie anaboliczne),
• powstawanie owłosienia łonowego i owłosienia na twarzy,
• stymulowanie rozwoju narządów płciowych (w okresie pokwitania),
• powstawanie drugorzędowych cech płciowych (w okresie płodowym).

Jest hormonem pochodzenia białkowego. Na komórki oddziałuje na dwa sposoby – w sposób pośredni oraz bezpośredni. Ten pierwszy przejawia się przede wszystkim w pobudzeniu wytwarzania insulinopodobnych czynników wzrostu IGF-I i IGF-II. Co jest niezwykle istotne w aspekcie budowania masy mięśniowej, czynnik IGF-I w znacznym stopniu intensyfikuje transport aminokwasów do mięśni oraz syntezę białek (ma działanie anaboliczne). Z kolei bezpośrednie oddziaływanie hormonu wzrostu na ludzki organizm przejawia się przede wszystkim w nasileniu lipolizy (rozkładu trójglicerydów do kwasów tłuszczowych i glicerolu), zwiększonym wytwarzaniu glukozy w wątrobie oraz zahamowaniu dokomórkowego transportu glukozy.

Podobnie jak hormon wzrostu jest pochodzenia białkowego. Wytwarzana jest w trzustce skąd wydzielana jest do krwi. Zawartość insuliny w osoczu w ciągu 5 minut zmniejsza się aż o połowę – jest to tak zwany czas półtrwania. Zdecydowana większość insuliny, bo aż 80%, rozkładana jest w wątrobie i nerkach. Za jej powstawanie w trzustce odpowiada proinsulina. Insulina ma bardzo szerokie oddziaływanie na ludzki organizm. Jednakże największy wpływ wywiera ona na metabolizm węglowodanów, białek i tłuszczów. Insulina odpowiada między innymi za:

• przyśpieszenie lipogenezy,
• hamowanie glukoneogenezy,
• obniżenie poziomu węglowodanów we krwi,
• przyśpieszenie syntezy białek (działanie anaboliczne),
• hamowanie rozkładu białek (działanie antykataboliczne),
• zwiększenie przepływu węglowodanów z krwi do komórek,
• poprawę transportu glukozy w mięśniach i tkance tłuszczowej,
• zwiększenie produkcji glikogenu mięśniowego i wątrobowego.

Wymienione hormony to tylko kilka z hormonów, które wpływają na proces budowania masy mięśniowej. Czy można wybrać najważniejszy dla przyrostu masy mięśniowej hormon? Zdecydowanie nie. Owszem, niektóre hormony wykują większe od pozostałych działanie anaboliczne, jednak bez współudziału innych hormonów nie są w stanie działać prawidłowo.

Plany treningowe ze wsparciem trenera: Wypróbuj